Υπόγεια

Υπάρχουν πολλά υπόγεια κάτω από ένα υπόγειο

                                                                                      

Ξυπνούσε συνήθως όταν οι άλλοι έπεφταν για ύπνο Το έκανε από πάντα Ακόμα και τώρα που δεν κοιμούνται όλοι μαζί   Ξυπνούσε, θυμόταν, τρόμαζε   Έβλεπε σκυμμένος κεριά που καίγανε τα χρόνια και όνειρα δίχως σκοπούς σπουδαίους Σκιές του παρελθόντος στις τσάκες της κουρτίνας και στα σιδερωμένα ρούχα   Ξυπνούσε, θυμόταν, τρόμαζε   Ετοιμαζόταν για το σχολείο Να πει το μάθημα Δύσκολο και το μάθημα όταν τα όνειρα δεν έχουν σκοπούς   Κατι Δευτέρες που ήταν απογευματινός στο σχολείο έκλαιγε το πρωί Άλλο και αυτό Γιατί δεν ήξερε Έπρεπε να ψάξει Να ψάξει το σπίτι   Δεν ήξερε ακόμα τι τον περίμενε   Ξυπνούσε θυμόταν τρόμαζε Για χρόνια αυτό Μέχρι που σκέφτηκε μια μέρα να γυρίσει να ψάξει στα αλήθεια   Ένα βράδυ που όλοι θα κοιμούνται και αυτός θα είναι ξύπνιος   Πήγε κατευθείαν στην πόρτα του υπογείου Υπάρχουν πολλά υπόγεια κάτω από ένα υπόγειο Μα και αυτό ήταν ένα και ήταν και αυτό θεοσκότεινο   θυμόταν το στενό διαδρομάκι που χωράει μισό άνθρωπο για να πας κάτω ή πάνω. Πέρασε ο μισός και άφησε τον άλλο μισό πάνω.   Όσο κατέβαινε πύκνωναν γύρω του οι αιώνιοι ψίθυροι Ένα αγιάζι έωλο   Ξεκρέμασε το κλειδί και άνοιξε άκουσε το τρίξιμο της κληρονομιάς του Η μυρωδιά των μουχλιασμένων αναμνήσεων   Κανένα φως όπως πάντα Έβλεπε όμως πάτησε το υπόγειο   Υπάρχουν πολλά υπόγεια κάτω από ένα υπόγειο Μα και αυτό ήταν ένα και ήταν και αυτό θεοσκότεινο   Στα δεξιά του ένας παππούς Δεν τον κοιτούσε εκείνος του έδειχνε ποιο πεπόνι είναι καλό να πάρει στο τραπέζι να το κόψει Ο παππούς  Με το κρυμμένο δάκρυ και το αποκαλυμμένο χαμόγελο   Ήταν ξύπνιος θυμήθηκε τρόμαξε πάλι Θυμήθηκε που του έμαθαν να τρώει το πεπόνι με τυρί στην τηλεόραση παιδικά κάτι ζεματιστές λαμαρίνες του γείτονα δέντρα ζέστη Αυγουστιάτικη   Ζέστη    Και όλοι γύρω του βάφανε το πένθος τους σε χρώμα ειδικό για παιδιά   Δεν ήξερε ακόμα τι το περίμενε Πήγε μια νύχτα μετά από χρόνια να μάθει